بازتاب دهنده مسائل مبرم زنان ایران
مرضیه مرتاضی لنگرودی
به متاسبت تیر باران خسرو گلسرخی در سحرگاه ۲۹ بهمن ماه ۱۳۵۲ بدست رژیم شاه
نوشته خانم نوشین احمدی خراسانی با عنوان " با مطالبات ما مشکلی ندارند، باور کنید!" بهانه ای شد تا مطلبی را که مدتهاست ذهن من و احتمالا بسیاری از حامیان و فعالین جنبش زنان را به خود مشغول داشته به روی کاغذ آورم. خانم احمدی با مطالبات ما مادامی که در حلقه های بسته روشنفکری و یا در تجمع های کوچک نخبگان جامعه مطرح باشد مشکلی ندارند ونخواهند داشت، باور کنید. مشکل از جایی آغاز می شود که جنبش سمت وسوی توده ای به خود می گیرد وکمپین ظاهرا در این راه گام گذاشته است. نوشته اید "کدام بخش از فعالیت ما در کمپین برابری، غیر موجه است و مستوجب عقوبت؟ نوشته اید از شروع کار کمپین یک میلیون امضا از هر طرف تیرهای بلا بر سر ما باریدن گرفته است، مستاصل شده ایم، به فغان آمده ایم و از خود می پرسیم مگر چه جرمی مرتکب شده ایم و چه می گوئیم که مستوجب چنین عقوبت هایی هستیم؟ عقوبت هایی که ذره ذره و کاملا بی صدا ما را درهم می کوبد."
مريم رحيمي سجاسي
نماینده زن مجلس: زنان در رشته زایمان و مردان در رشته معدن موفق ترند
